“Het is mijn persoonlijke queeste om de arbeidsmarkt eerlijker te maken”

Edward Belgraver is ervan overtuigd dat de arbeidsmarkt in Nederland veel beter, eerlijker en effectiever georganiseerd kan worden. Hij wil dingen in beweging krijgen, niet in de laatste plaats met zijn eigen bedrijf Verloning.nl. Belgraver is, kortom, geen studeerkamergeleerde, maar een praktijkman met een missie. Over zijn drijfveren zegt hij:  “Ik zie dat de maatschappij verandert en dat het sociaal stelsel niet meeverandert. De politiek probeert voortdurend nieuwe problemen vanuit een verouderde denkwijze op te lossen.  Als je kijkt naar de partijprogramma’s bij de laatste verkiezingen, dan is het fulltime vaste contract bij vrijwel alle partijen de norm. Maar de gemiddelde werkende wil dat helemaal niet. Flex wordt de norm en politici lijken dat eng te vinden. Flex wordt vaak gezien als zielig, maar veel werkenden willen juist flexibiliteit! Mensen willen werk combineren met thuis, willen werk combineren met een opleiding of willen vaste baan combineren met een freelance baan.

Je moet wetgeving toepassen op de behoeften van de maatschappij en niet om situaties af te dwingen.

Ondertussen blijven de politiek en de wetgever het vaste contract als de norm beschouwen. Ik vind dat je wetgeving moet toepassen op de behoeften van de maatschappij en dat je wetgeving niet moet inzetten om situaties af te dwingen. Dan krijg je een mismatch. En dat zie je bijvoorbeeld terug in de rechtszaal. De meeste rechtszaken in Nederland gaan over relaties. Maar op de tweede plaats staan rechtszaken over arbeidscontracten. En dat vind ik heel vreemd, want  een arbeidscontract is een transactionele afspraak tussen twee partijen die waarde toevoegen en economisch maken. Het is toch te zot voor woorden dat we arbeidsrelaties zo juridisch en complex hebben gemaakt dat er zo vaak dure derde nodig is om dat op te lossen.

Als we vanuit deze kaders blijven denken loopt de arbeidsmarkt op korte termijn al vast, zeker als je ook nog kijkt naar de verschillen in zekerheid van de verschillende contractvormen.”

Bewustwording

Wat moet er naar jouw idee veranderen om een arbeidsmarkt en een sociaal stelsel te krijgen dat wél toekomstbestendig is?

“Allereerst gaat het om bewustwording dat het vaste contract niet de oplossing is. Als je het vaste contract als ultiem doel loslaat krijg je ruimte om te kijken wat de maatschappij vraagt. En de maatschappij vraagt om een sociaal stelsel dat heel anders is vormgegeven en dat is gebaseerd op inkomenszekerheid en participatie. Een van de voornaamste veranderingen is wat mij betreft dat de arbeidsovereenkomst transactioneel wordt en niet meer juridisch of emotioneel. Op dit moment hebben we een situatie dat mensen door die juridisering voortdurend de mazen van de wet zoeken. Opdrachtgevers zoeken de goedkoopste oplossingen en werkenden zoeken wat hen het beste uitkomt. Als werkgever heb ik veel regie, maar ben ik ook chantabel. Ik kan bijvoorbeeld zeggen dat ik een vaststellingsovereenkomst niet ga tekenen, wanneer een werknemer weg wil. Vervolgens meldt de werknemer zich ziek. Met Zp’ers precies omgekeerd: we dumpen ze als eerste en leggen de lasten bij de werknemers die we niet kunnen dumpen, met ziekte en burn-outs als gevolg. Er zit dus spanning in de arbeidsvormen.

Als we die arbeidsrelatie nu transactioneel maken, dan weten we waar we aan toe zijn. Als je die transactionele basis koppelt aan transparantie, dan weten werkgever en werknemer van tevoren precies wat de afspraken zijn. Dat begint bij het volledig transparant maken van de loonstrook. Dat doen we bij Verloning.nl. Onze loonstrook is 100 procent transparant. In veel bedrijven hebben werknemers geen idee welke sociale zekerheid ze hebben, wat de werkgeverslasten zijn et cetera. Neem de zorgverzekeringswet. Mensen weten totaal niet hoe ze dat moeten ‘lezen’ hun loonstrook. De zorgverzekeraars verzekeren tot een bepaald risico en daarna neemt de overheid het over via de premie zorgverzekering. Maar mensen zijn zich hiervan totaal niet bewust.

Of denk aan de vaagheid van de uitzendwereld, waar het vaak zowel voor de opdrachtnemer als de inhurende organisatie volstrekt onduidelijk is hoe hoog de bruto-lonen en de marges zijn. Als iets ontransparant is creëer je ruimte voor misstanden. De uitzendbranche is een businessmodel geworden, maar geen mensenmodel.

Transparantie

Intransparantie en onduidelijke afspraken zijn een garantie voor problemen.  En juist door hele heldere afspraken voorkom je die problemen, Je moet toch niet willen dat je zoals nu steeds bij conflicten naar de rechter moet? En dat die rechter vervolgens de werkgever opdraagt dat hij 30.000 euro moet betalen? Waarom spreekt de werkgever niet met de werknemer af: ‘Ik spaar iedere maand 8 procent voor jou en daardoor heb ik over vijf jaar vijf maanden loon voor je gereserveerd. Als een werknemer geen waarde meer toevoegt, dan weten beiden wat de concrete afspraken zijn. Tegelijkertijd moet de werkgever zodanig in zijn werknemers investeren dat ze in staat zijn om een volgende stap te zetten. Het gaat dus om een wederkerige relatie: Transactioneel, transparant én wederkerig.”

Jij vindt die actieve houding in het proces van werk naar werk heel belangrijk. Leg eens uit?

“Op dit moment ontbreekt voor mensen met een uitkering de prikkel om zich continu te ontwikkelen. Te veel sociale zekerheid zorgt voor meer ongelijkheid en minder welvaart. Dat is zeker geen pleidooi om mensen te laten vallen, integendeel. We zitten in een economie waar mensen klappen krijgen en we moeten zorgen dat mensen die uitvallen weer aan het werk kunnen. Dat zie ik als de grootste uitdagingen: Mensen stimuleren om te investeren in hun eigen carrière en ze minder afhankelijk maken van hun werkgever. In mijn eigen bedrijf heb ik afspraken gemaakt met de twee grootste online leerplatformen van Nederland, GoodHabitz en Skillstown. Onze mensen kunnen via een loyaliteitsprogramma punten sparen die ze weer kunnen omzetten in leermodules op een van die platformen. Op die manier kunnen ze zich onbeperkt ontwikkelen zonder dat het iets kost.

Jobcoaching

Verder vinden wij het belangrijk dat jobcoaching altijd beschikbaar is. Op je dertigste is het net zo belangrijk om met iemand die ervoor geleerd heeft na te denken over de richting die je op wilt met je loopbaan als op je vijftigste. Het zou toch mooi zijn als alle werkenden in staat zijn om van een jobcoach gebruik te maken. Stel dat we allemaal 1 procent van ons brutoloon betalen voor de mogelijkheid voor jobcoaching, dat zou  toch prachtig zijn?”

Verloning.nl zet uiteenlopende middelen in om de ‘modern werkenden’ – de zelfstandigen die zich via de organisatie laten verlonen – te ondersteunen. Het concept van Verloning.nl is eigenlijk stapsgewijs ontstaan, vertelt Edward Belgraver: “Ik kreeg in eerdere banen te maken met de loonadministratie en vond dat het veel beter en efficiënter kon. Ik werd me ervan bewust dat er heel veel geld zat tussen wat een opdrachtgever betaalt en wat een werkende krijgt en dat die verschillen totaal niet transparant waren voor de werkenden. Ik ben vervolgens ICT gaan gebruiken om de loonadministratie laagdrempeliger en transparanter te maken.

Wij doen de salarisadministratie vanuit de werkende en niet vanuit de werkgever. Dat is nieuw.

Uiteindelijk ontwikkelde ik Verloning.nl als een hybride model tussen loondienst en zzp, waar wij de maatschappelijke en sociale verantwoording nemen om alles voor onze mensen goed te regelen, op basis van een business model waar de werkenden de regie hebben over hun inkomen. We willen bekend staan als een organisatie die modern werkenden optimaal faciliteert, een organisatie die hun belangen behartigt en de salarisadministratie doet vanuit de werkende en niet vanuit de werkgever. Dat is nieuw.”

Verloning.nl gaat aanmerkelijk verder dan de ‘transparante loonstrook’. Naast de al genoemde ondersteuning op het gebied van leren en ontwikkelen, heeft Edward Belgraver ook uitgesproken ideeën over de wijze waarop werkenden een stevige positie voor zichzelf kunnen creëren. “We hebben bijvoorbeeld een AOV-verplichting”, zegt hij: “Dat klinkt vaak betuttelend, maar het is echt noodzakelijk. We ondersteunen een vijfjaarsdekking tegen hele lage kosten vanaf al 1,7 procent bij arbeidsongeschiktheid, maar ook pensioen, verzekeringen, opleiding en rechtsbijstand. Dat is de arbeidsmarkt van de toekomst: Mensen moeten in hun loopbaan niet van de ene naar de andere CAO worden gegooid, maar een samenwerking opbouwen met hun persoonlijke verloner, die hun inkomen regelt, maar ook andere dingen goed organiseert.

Beste collectieve beroeps-AOV

Omdat nu ruim 23.000 mensen bij ons zijn aangesloten kunnen we veel betere deals maken. Wat ik zelf echt supermooi vind is dan ook de Beroeps-AOV die we samen met Achmea hebben ontwikkeld. Ik heb acht maanden samen met Achmea en ABN AMRO gewerkt aan de ontwikkeling; het is de beste collectieve beroeps-AOV waar je zonder afsluitkosten laagdrempelig aan kunt deelnemen. Ik ben echt trots dat we dat hebben gerealiseerd.

In samenwerking met ABN AMRO heb ik verder drie mooie verzekeringen tegen scherpe tarieven ontwikkeld: Een rechtsbijstandsverzekering, een ongevallenverzekering en een aansprakelijkheidsverzekering. In tegenstelling tot de AOV zijn die niet verplicht, maar wel goed gefaciliteerd.”

Edward Belgraver zit vol met ideeën om dingen effectiever en simpeler te regelen: “Zo werken we nu aan een schenkingenfonds voor werkloosheid onder zelfstandigen en maakten we een deal met BMW waarbij je via ons een MINI kunt private leasen voor slechts 299 euro terwijl ze in de markt niet onder de 315 euro te leasen zijn. Soms leg ik geld toe om de beste prijs te krijgen zoals met opleidingen en voorfinanciering, want die beste prijs, daar doe ik het voor.”

Keer het eens om

Uiteindelijk draait het er allemaal om dat je veel meer kunt faciliteren voor de werkende als je hem of haar als klant centraal stelt, vindt Edward Belgraver: “Bijna alle intermediaire partijen op de arbeidsmarkt werken vanuit de opdrachtgever. En de mainstream is nog steeds volledig gefocust op aandeelhouderswaarde. Ik zeg: Keer dat nu eens om. Lever uitsluitend aan de consument en haal die dure tussenpersoon ertussenuit. Ga een één-op-één relatie aan met de opdrachtgever waarvoor je werkt en voorkom dat er nog partijen tussen zitten die een behoorlijke hap uit je inkomen nemen. Het grootste deel van onze relaties zit tussen de 18 en 35 jaar. Het zijn mensen in alle beroepsgroepen, die grip willen hebben op hun inkomen en regie willen nemen over hun loopbaan op een moderne en nieuwe manier.

Het is mijn persoonlijke queeste om de arbeidsmarkt eerlijker te maken. Met mijn visie op de relatie tussen werk en werkende wil ik een bijdrage leveren aan de discussie over een eerlijkere arbeidsmarkt. Ik ben ondernemer, maar ik ben ook iemand die heilig gelooft in de mogelijkheden om met een integrale, hervormingsgerichte blik de arbeidsmarkt ethisch en maatschappelijk te verbeteren.”