Schijnzelfstandigheid op de bouwplaats: kiest de politiek voor de werknemer of voor de zzp’er?

5 reacties op dit bericht

1. De basis is dat je een ZZPer inhuurt voor een bepaald produkt te leveren. Of dit nu een metselaar, kapper, boekhouder, advisuer, etc. is. Van deze ZZPer kan en mag je meer verwachten dan een gewone werknemer. Dat je van deze eigenschappen geen gebruik maakt ligt geheel aan de Opdrachtgever. Dus als je een ZZPer als capaciteit opvulling inzet en dit dan als als schijnzelfstandige aanduidt is niet terecht. De ZZPer werkt nog steeds voorledig voor eigen rekening, want als hij zich ziek meldt doet hij dit op eigen rekening. Dus of hij hiervoor een AOV afsluit heeft of doet voor de opdrachtgever niets ter zaken. En nogmaals hij hoeft geen gebruik te maken van ZZPers. Er wordt veel gebruik van gemaakt omdat ze goedkoper zijn (door hun zelf veroorzaakt) en andere dit dan ook doen dan wordt het ineens schijnzelfstandige genoemd. De bouw staat bekend als allerlei achterkamer afspraken te maken, doet dat dan ook hiervoor. Dan is het speelveld weer gelijk en zijn er geen ZZPers binnen de bouw meer nodig (Maar ik denk dat hier het probleem is dat hij graag ZZPers heeft, maar niet aan kan komen tegen het tarief dat hij graag zou willen zien).

   • Dag Jos,

     Dank voor dit stukje bouwplaats ervaring.

     Als een Porsche-auto zich als tractor gedraagt, kan het zijn dat de politie/Cjib deze ook een tractor behandelt. Of een brommer, die feitelijk een motor is en met die snelheid van de weg gebruik maakt.

     Evenzo geldt dit op de arbeidsmarkt.
     Ook in de rechtspraak en in het fiscaal recht geldt van oudsher: de werkelijkheid gaat voor de schijn.

     In de door u beschreven situatie is de zzp’er misschien van origine ondernemer, maar als deze zich als werknemer [langere tijd] gedraagt is er toch grote kans dat hij ook onder het beschermend arbeidsrecht in boek 7 hoofdstuk 6 van het Burgerlijk Wetboek valt.
     En valt onder de (aanverwante) regels van de sociale zekerheidswetgeving en de Wet op loonbelasting. Of de Zorgverzekeringswet.

     Bij ziekte is er dan recht op loondoorbetaling door de werkgever. En bij werkloosheid of arbeidsongeschiktheid na de loondoorbetalingsperiode, kan een uitkering bij het UWV geclaimd worden. In Nederland ontstaan die situaties veelal van ‘ rechtswege’.

     De nieuwe regels in de USA geven een aardig beeld hoe je een soms grijze situatie kunt verduidelijken in ‘ wit’ of ‘ zwart´. https://www.zipconomy.nl/2024/03/wanneer-mag-je-werken-als-zzper-in-de-vs-veranderen-de-regels/#comment-30511

     Consequent én transparant zijn in gedrag heeft zo zijn voordelen. Het omgekeerde geldt overigens ook, vermoed ik.

2. Dank, een handig overzicht.

   Een beperkte aanvulling in zake de Ketenaansprakelijkheid.
   De wat in het vergeetboek geraakte, doch allereerste anti-misbruikwetgeving (jaren 60 in de sociale verzekering, later opgenomen in de invorderingswetgeving) is de inlenersaansprakelijkheid. Ook deze is nog van toepassing. De koppeling tussen overeenkomst, feitelijke arbeidsverhouding en de facturering geven vaak wat meer duidelijkheid over de relevante wetgeving.

3. Dit artikel schetst een belangrijk dilemma in de bouwsector betreffende schijnzelfstandigheid en de impact ervan op werknemers en zzp’ers. Echter, de complexiteit van dit onderwerp gaat dieper dan hier wordt beschreven.

   Wat dit artikel ook niet volledig belicht, is de rol van werkgevers zelf in deze kwestie. De eigenaar van het metselbedrijf, Mark Priems, benadrukt de uitdagingen waarmee werkgevers worden geconfronteerd, maar het is interessant om te overwegen of hij zelf ook gebruik maakt van zzp’ers voor zijn eigen bedrijf. Als dit het geval is, roept dat vragen op over zijn eigen bijdrage aan het probleem van schijnzelfstandigheid.

   Het aanpakken van schijnzelfstandigheid is cruciaal om een eerlijk speelveld te creëren en de rechten van werknemers te beschermen. Echter, dit vereist een breder begrip van de complexe dynamiek tussen werkgevers, werknemers en zzp’ers in de bouwsector.

   Terwijl dit artikel een belangrijk probleem aan de kaak stelt, is het van essentieel belang om verder te kijken dan de oppervlakte en alle betrokken partijen in overweging te nemen bij het streven naar een rechtvaardige oplossing.

4. Ik begrijp helemaal niets van deze klagende werkgever: Hij heeft in slechte tijden last van zijn personeelskosten: de duurdere ZZP’ers zijn er dan al lang uitgeknikkerd: Het is een kwestie van een juiste balans vinden: 60 tot 65% in vaste dienst en het restant inhuur, waarmee die inhuur een prima buffer vormt voor slechte tijden. Een medewerker zal 47 tot 53.000 per jaar kosten. Een ZZPer rond de 65 tot 72.000 euro. Hoezo oneerlijk ? In goede tijden zal een bouw zzp’er 30 euro per uur verdienen en in dagen van hoogconjuctuur tot wel 50: en goh wat zal deze werkgever dan veel verdienen, althans als hij zijn aanbestedingswerk goed verricht.
   En dan de opmerking: ” het is een misverstand dat alle ZZP’ers hun vak goed beheersen” het raakt kant nog wal op alle vlakken (niet goed: er meteen uit) : hoe kan hij dat ontdekken, als hij het verschil van werk niet kan zien van een werknemer of een ZZP’er, zoals hij beweert: ” Bij het eindresultaat is niet vast te stellen welke muur de zzp’er heeft gemaakt”
   Maar ik vermoed dat zijn probleems is dat hij geen personeel kan vinden, die bij hem wil komen werken voor zijn geboden salaris, waarmee hij meer hoopt te verdienen.
   Conclusie: zorg dat je zelf een beter ondernemer wordt in plaats van dat gejammer.