Groter denken, kleiner doen

Het vertrouwen onder (uitzend-)ondernemers is lager dan ooit, merkt Jurriën Koops. Hoe moet het vertrouwen in de overheid hersteld worden? “Geen gejojo zoals met de emissievrije zones, de salderingregeling of eerder het STAP-budget. Wees consistent en consequent met overheidsbeleid.”

In de afgelopen maanden heb ik veel leden van de ABU bezocht. Elke keer een groot genoegen om met onze (uitzend)ondernemers om de tafel te zitten. Van nature altijd optimistisch, gericht op kansen en groei.

De laatste tijd proef ik ook een ander sentiment. Ik hoor ondernemers zeggen ‘de lol is eraf’, ‘het is niet leuk meer’, of ‘uitzenden wordt zo ingewikkeld’. Steeds vaker zeggen ondernemers ook dat ze overwegen om te stoppen. ‘Het is niets voor mijn kinderen’. Het ondernemersklimaat in de uitzendbranche is sterk verslechterd. De grootste zorgen gaan over de enorm doorgeschoten regeldruk, het voortdurende negatieve nieuws, sterk gestegen (loon-)kosten en onduidelijk en slecht werkend overheidsbeleid.

Arbeidsmarktintermediairs zijn niet de enige die het ondernemersklimaat zien verslechteren zo blijkt uit de deze week verschenen Nationale Peiling Ondernemingsklimaat van VNO-NCW en MKB-Nederland. In 2025 overweegt 1 op de 5 ondernemers serieus te stoppen met het bedrijf, 40 procent vindt ons land niet aantrekkelijk om in te ondernemen en 80 procent is ontevreden over de betrouwbaarheid en stabiliteit van politiek en bestuur.

Herstel van vertrouwen

Hoe het vertrouwen in onze overheid te herstellen? Geen gejojo zoals met de emissievrije zones, de salderingregeling of eerder het STAP-budget. Wees consistent en consequent met overheidsbeleid. Dat biedt ondernemers perspectief en een heldere horizon om te investeren.

Stop als overheid met het denken in weken of maanden, maar denk verder – of, nog beter: in generaties. Schaarste aan ruimte, energie en mensen zijn crises in vertraging en vragen een lange termijn aanpak.

Problemen te lijf gaan werkt niet met steeds meer regels en verantwoording. Geen incidentenpolitiek waarbij elke maatschappelijke misstand tot nieuwe regels leidt. Burgers en ondernemers lopen vast in een moeras van regelgeving.

Tenslotte zoek de verbinding en niet de polarisatie. Ondernemers, overheid en politiek hebben elkaar keihard nodig. Veel maatschappelijke vraagstukken zijn zodanig ‘wicked’, dat ze alleen met vereende krachten aan te pakken zijn.

Ik hoop dat het kabinet en de Tweede Kamer deze zorgen serieus nemen tijdens het debat 13 februari a.s. over het verdienvermogen van Nederland. Herstel van vertrouwen vraagt een overheid met herwaardering van de uitvoering, met de menselijke maat centraal of zoals Herman Tjeenk Willink stelde ‘Groter denken, kleiner doen’.

ABU, column, Jurriën Koops

Over Jurriën Koops

Drs. J.H. (Jurriën) Koops is sinds 2014 directeur van de ABU. Hij is verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding aan de organisatie. Koops studeerde Algemene Economie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en begon zijn carrière als beleidsadviseur bij CNV Bedrijvenbond. In 1999 maakte hij de overstap naar Start, waar hij werkzaam was als Senior consultant Business Development. In 2002 begon hij bij de ABU als coördinator Team Arbeidsvoorwaarden en Juridische Zaken. In 2009 werd hij benoemd tot adjunct-directeur en in 2012 tot directeur Sociale Zaken. Sinds 2014 is hij directeur van de ABU. Naast zijn reguliere werkzaamheden vervult hij diverse bestuurslidmaatschappen, zoals voorzitter STOOF en bestuurslid SNCU. Bekijk alle berichten van Jurriën Koops

Eén reactie op dit bericht

monique schreef:

12 februari 2025 om 19:30

krijg ook steeds meer moeite met mijn motivatie, ben soms blij dat ik niet jong meer ben, ook nog niet oud maar over een paar jaar wel in staat te stoppen, zelfs als ik mijn bedrijf niet kan verkopen neig ik hier nu heel erg naar.

De vijandige en negatieve benadering van de overheid, de eindeloze rechten die , de enorme regeldruk, de angst voor hoge boetes die altijd gelijk aan de regels worden gehangen. Europa die zich overal tegenaan bemoeit, grote groepen mensen werkeloos maken door handhaving op een wet uit 1900, mensen die eerst zijn gemotiveerd om maar lekker voor jezelf te beginnen (vanuit het UWV en na de kredietcrisis) De verantwoording voor personeel, klimaat, duurzaamheid die steeds groter wordt.

Heel jammer, ben trots op mijn bedrijf en deed het altijd met zoveel plezier.

Beantwoorden