"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

Politiek, de tijd dringt: erken de waarde van zzp’ers

Mario Voorbij is bijna twintig jaar – naar volle tevredenheid – zzp’er. Maar hij vraagt zich, met de huidige ontwikkelingen af, of mensen als hij straks nog wel te vinden zijn in Nederland. Hij doet een dringend beroep op de politiek: ‘Faciliteer vrijheid in arbeid, erken de waarde van zzp’ers, en zorg voor een rechtvaardig systeem waarin zelfstandigen kunnen blijven floreren. De tijd dringt, snel handelen is noodzakelijk!’

Sinds 2006 beweeg ik me als parasiet op de arbeidsmarkt. Ik vind mijn opdrachten, ik lever kwaliteit, ik word gevraagd om terug te komen als ik een tijdje weg ben geweest. Vaak verricht ik opdrachten voor een langere periode om vervolgens weer elders aan de slag te gaan. Ik regel zelf mijn pensioen, daar heb ik niemand voor nodig. Als ik slecht presteer dan kunnen ze vrij eenvoudig van mij af, daar komt geen rechter aan te pas. Daarnaast is het erg transparant wat ik kost. Het lijkt misschien te mooi om waar te zijn, maar zoals ik mijn werk verricht, zijn er nog veel meer. 

Althans, nog wel. 

Het is immers de vraag of mensen zoals ik straks nog wel te vinden zijn in Nederland. Ja, ik ben een zzp’er, een parasiet pur sang. Ik ben er eentje van het ergste soort, want ik doe dit al heel lang en bovendien met veel plezier. 

Vast dienstverband als norm 

Het aantal zzp’ers groeit de laatste jaren sterk. In 2023 telde het CBS ruim 1,2 miljoen zzp’ers voor wie het inkomen uit zzp-activiteiten het hoofdinkomen betrof. En dat is niet voor niets. De vrijheid van het verrichten van werkzaamheden als zzp’ers wordt steeds meer onderkend. Terwijl aan de andere kant veel mensen toch wel beginnen in te zien dat er best wel wat nadelen kleven aan een vast dienstverband. 

Wie in vrijheid wil leven, zou zich eens vaker de vraag moeten stellen of een vast  dienstverband wel de norm zou moeten zijn. Natuurlijk, een vast dienstverband ontzorgt grote groepen mensen. Als ze ziek worden, hoeven ze zich geen zorgen te maken over hun inkomen. Als ze een jaartje wat minder presteren, is er niemand die ze zal ontslaan. Over hun pensioen hoeven ze ook eigenlijk niet na te denken. Voor wie hier veel waarde  aan hecht, is een vast dienstverband al snel de norm. Toch zien veel mensen al jaren ook de keerzijde van deze gouden kooi: het gaat ten koste van hun vrijheid. 

Angstige vakbonden en politici

Deze trend maakt vakbonden en politici nerveus, want zzp’ers tornen immers aan het collectiviteitsstelsel, zoals we dat in Nederland al jaren kennen. Los van de vraag of het überhaupt erg zou zijn als we iets minder collectivistisch zouden zijn, klopt deze angst ook in het geheel niet. Vakbonden lijken vooral bang dat zij steeds minder relevant worden. 

Neem nou FNV-voorzitter Tuur Elzinga. Hij vindt dat werkgevers “flexverslaafd” zijn en dat de doorgeslagen flexibilisering ten koste gaat van de solidariteit in de samenleving. Elziga maakt zich met de vakbond hard voor meer zekerheid voor werknemers, maar vergeet dat er dus ontzettend veel mensen zijn die de prijs van deze “zekerheid” helemaal niet willen betalen. En hij is niet de enige. Het aantal mensen dat zich inmiddels afzet tegen zzp’ers lijkt, dankzij onze media, te groeien. Zelfs onze kersverse staatssecretaris Tjebbe van Oostenbrugge die jarenlang zijn geld heeft verdiend met de tussenhandel van zzp’ers (ex-directeur Brainnet) is ook duidelijk als hij spreekt over de Belastingdienst: “Nul-komma-nul schijnzelfstandigen. Dat is niet mijn verdienste, maar ik ben er wel trots op.“ 

Schijnzelfstandigheid of gewoon een vrije arbeidsvorm?

Veel media dragen dezelfde boodschap uit als politici en vakbonden, met als gevolg dat zzp’ers eigenlijk gewoon niet worden begrepen door een groot deel van Nederland. Zzp’ers zijn inmiddels paria’s, profiteurs en egoïsten. Ze doen het alleen voor het geld en ze zijn duurder dan vast personeel. De polarisatiebokaal kan zo worden uitgereikt, alleen is de lijst met genomineerden gigantisch. 

Het ergste vind ik nog wel de term “schijnzelfstandigheid” die inmiddels symbool staat voor zzp’ers. Want Nederland is het land van regels, en ja, op basis van wet- en regelgeving wordt bepaald of je arbeid verricht dat in loondienst zou moeten. Of dat je eventueel een (zelfstandig) ondernemer zou kunnen zijn. Meer smaken zijn er eigenlijk niet en dus zijn veel zzp’ers schijnzelfstandigen, want wat zij doen, dat kan ook gewoon in een vast dienstverband en dus zijn ze geen ondernemer. Dat veel zzp’ers überhaupt niet eens ondernemer zouden willen zijn, maar gewoon in vrijheid willen werken doet kennelijk niet eens meer ter zake. De vraag of het niet normaal zou moeten kunnen zijn dat een volwassen persoon met een ander persoon of bedrijf een overeenkomst mag aangaan om arbeid te verrichten wordt niet eens gesteld.  

De term schijnzelfstandigheid fungeert ook als splijtzwam binnen de zzp-wereld zelf, want er zijn zelfs zzp-organisaties die ook “schijnzelfstandigheid” tegen willen gaan. Zo verliest de heterogene groep aan zzp’ers haar kracht als collectief.  

Afgedwongen solidariteit is geen solidariteit

Als solidariteit kennelijk moet worden afgedwongen met een vast dienstverband dan  moeten we ons in Nederland de vraag stellen of we daadwerkelijk solidair willen en kunnen zijn. Afgedwongen solidariteit is geen solidariteit, maar een ordinaire vorm van machtsmisbruik waarbij wet- en regelgeving wordt ingezet om inkomsten te herverdelen. Hoezo zou een zzp’er minder solidair zijn als hij zijn eigen pensioen regelt en geen gebruik maakt van de verplichte bedrijfspensioenregeling. Waarom zou het minder solidair zijn als een zzp’er niet krijgt doorbetaald bij ziekte en vaste werknemers wel? Waarom is het niet solidair als iemand (bijvoorbeeld om gezondheidsredenen) niet fulltime kan werken, als gevolg daarvan geen vast dienstverband kan krijgen en dus op zzp-basis waarde toevoegt aan de samenleving? Zzp’ers zijn hartstikke solidair en doen dit nota bene op basis van een sterke intrinsieke motivatie. 

Dringend beroep op de politiek

De Wet DBA is achterhaald en schadelijk. Als deze wet niet wordt vervangen, zal Nederland de gevolgen voelen: hoogopgeleide zzp’ers vertrekken naar het buitenland, anderen stoppen met werken, en de kosten voor arbeid stijgen door complexere constructies via uitzend- en detacheringsbureaus. Dit scenario moeten we  voorkomen. Daarom doe ik een dringend beroep op de politiek: faciliteer vrijheid in arbeid, erken de waarde van zzp’ers, en zorg voor een rechtvaardig systeem waarin zelfstandigen kunnen blijven floreren. De tijd dringt, snel handelen is noodzakelijk!

Mario Voorbij ontdekte al vrij vroeg in zijn carrière dat een vast dienstverband niets voor hem was. Na een dienstverband van 6 jaar besloot hij als 24-jarige zijn carrière voort te zetten als zzp'er. Hij besloot zich te specialiseren op het gebied van betalingsverkeer, waarbij de invoering van SEPA fungeerde als springplank. Inmiddels werkt hij al bijna 20 jaar als zzp'er en heeft hij meerdere zzp-gerelateerde tegenslagen doorstaan. Hij deelt graag zijn rijke ervaring als zzp'er met de lezers van ZiPConomy. Bekijk alle berichten van Mario Voorbij

19 reacties op dit bericht

  1. Helemaal mee eens. Het is ordinair machtsmisbruik.

    Als premies een issue zijn, los dat dan op. Ik zie er de redelijkheid wel van in. Als ondernemer ben ik ongetwijfeld iets te optimistisch en is een collectieve verzekering voor AOV en pensioen een goed idee.

    Wat volstrekt vergeten wordt in deze discussie is dat hele grote groepen ‘uitvoerenden’ zelfstandig zijn geworden omdat ontwikkelen in hun ambacht nauwelijks gewaardeerd wordt bij organisaties. Als je beter wilt worden in je vak én daarvoor gewaardeerd wil worden, dan moet je zelfstandig worden. Een bedrijf is meer geïnteresseerd in werknemers met bedrijfskennis dan in vakidioten.

    • Heel goed beschreven. Zelf heb ik een bv, veel mensen in dienst gehad, vele projecten gedaan, erg veel geïnvesteerd en nu ik alleen ben, even geen personeel, wirdt ik als DGA hetzelfde gezien als de zzper. Ik heb als bv nog veel meer regels, ook t.a.v. van mijn klanten, waar ik rekening mee dien te houden. Cyber security verzekering, vaste lasten verzekering etc. Ook vennootschapsbelasting afdragen.
      Ik onderneem in Nederland en erbuiten, software ontwikkel projecten die erg veel kosten in tijd en geld, maar toch word ook ik gezien in de categorie schijnzelfstandige.
      Waar in Nederland naar gekeken wordt zijn de euro’s en totaal niet waar je mee bezig bent.

      • Dag Danny!

        Dank voor je reactie! Ook jij geeft weer zo mooi weer hoe heterogeen de ZZP-community is met jouw verhaal. Hier passen geen generieke oplossingen en de termijn “schijnzelfstandigheid” is natuurlijk een farce, het verengt de discussie en doet geen eer aan de enorme impact die deze groep maakt in Nederland (en zelfs daar buiten!).

        Het collectief systeem wordt uitgedaagd en al kan ik me prima voorstellen dat er een gezonde collectieve basis zou moeten zijn, het zou nooit een remmende factor mogen zijn in hoe mensen met elkaar zaken doen. De overheid slaat op deze wijze alle flexibiliteit en creativiteit uit de markt, met eenheidsworst tot gevolg. Eeuwig zonde, dit zal de concurrentie kracht van BV Nederland niet ten goede komen!

        • De schrijver dacht maar eens grote termen te moeten gebruiken. Machtsmisbruik, herverdeling van inkomsten, mensen in loondienst hoeven niet over hun passie na te denken, ze zitten in een kooi. Wat een aannames, belemmerende overtuigingen en rancuneuze gedachten heeft deze schrijver. Lullig voor al die verplegers, leerkrachten etc die dit lezen en je kinderen lesgeven of straks aan jou bed staan om je te helpen vanuit hun gouden kooi.

          “Het collectief systeem wordt uitgedaagd”. Dat is zowat de meest interessante opmerking in deze column wat volgens mij de kern raakt van ondernemerschap versus schijnzelfstandigheid.

          Het kan in mijn ogen niet zo zijn dat diegenen die hoog opgeleid en zich zelf kunnen redden zelfstandig zijn (dat mogen ze van mij overigens prima) en de rest die dat niet kan, is zogenaamd schijnzelfstandigheid.

          Als je denkt vanuit het collectief zijn er oplossingen denkbaar waarbij het overgrote gedeelte gewoon prima kan blijven ondernemen EN bijdraagt aan een gezonde financiele basis voor alle werkenden.

          De oeverloze discussies over wat wel en wat niet mag is wat mij betreft exemplarisch voor de polderdiscussie over dit onderwerp en ook steeds minder geloofwaardig. Zowel de politiek, vakbonden als zzp organisaties maken zich hier schuldig aan. Iedereen roept. Ook deze column doet het zelfde. Maar wat is de oplossing? Ook in deze column lees ik hem niet.

          “Zzp’ers zijn hartstikke solidair”. Is dat zo? Scherp gezegd: met de zelfredzame, oog opgeleide zzp’er gaat het prima (. Die roept hardop: en stop mij met pesten, ik heb er last van) en met de rest van de ‘domme’ zzp’ers gaat het slecht (maar ja, dat zijn ook geen zzp’ers, wat dom zeg).

          Een syteem waarin elke werkende zzp’er t/m de 1e belastingschijf wettelijk sociale verzekeringen afdraagt is een groot begin van het ‘oplossen van het collectief systeem’.

          De retoriek en het schreeuwende gehalte in deze column voegt m.i. niks toe aan de discussie. Of zoals Rundfunk het zei “een onvoldoende”.

          • Goed geschreven Anne. ZZP ers kunnen bijdragen aan het collectief systeem en toch ZZP blijven. (Als ze het dan nog willen)

          • Dag Anne,

            Bedankt voor je reactie. Je verwijt iemand anders die reageert van het doen van aannames. Jouw reactie staat vol met aannames over mijn column. Geen probleem, maar je boodschap komt daarmee wat lastig over.

            Wat ik je wil zeggen is dat ZZP-ers zowel aan de onder als aan de bovenkant over het algemeen voldoende bijdragen waar het gaat om belastingen. Dat het niet altijd (maar vaak ook wel) in dezelfde “potjes” terecht komt, dat is een probleem van dit zwaar verouderde collectieve stelsel. Dat een collectieve basis wenselijk is, daar zullen de meeste ZZP-ers het mee eens zijn. Daar mag je van vinden wat je wil, maar ik denk dat veel zzp-ers meer belasting afdragen dan collega’s die hetzelfde werk doet in loondienst, excessen zijn er altijd. Dus, volgens mij gaat er dan iets mis, denk je niet?

            Voor de volledigheid: mij hoor je absoluut niet zeggen dat iemand die een lager uurtarief kent zich daarmee kwalificeert als een schijnzelfstandige. Ik vind dat die term gebaseerd is op een verouderde wetgeving en dat het niet meer van deze tijd is. Iedereen zou zijn of haar werk mogen uitvoeren op een dergelijke wijze.

            Ik laat het bij deze reactie, maar als je verder van gedachte wil wisselen dan sta ik daar voor open, deel je oplossing zou ik zeggen!

    • Dag Lejo!

      Dank voor je reactie!

      Inderdaad als het collectief systeem zo veel baat heeft bij extra geld (waarbij je al kunt afvragen of dat niet al een signaal op zichzelf is), dan zou je nog kunnen overwegen om via de IB hierin te voorzien. Voor DGA’s is het verschil ten opzichte van een medewerker in loondienst al bijzonder beperkt waar het gaat om vergoedingen voor het collectief systeem.

      Jouw opmerking mbt “vakidioten” sluit mooi aan bij een van mijn motivaties om ZZP-er te worden. Voordat ik als ZZP-er aan de slag ging was ik in loondienst, ik zat zelfs in een “talent” programma. Maar ze wilde alleen maar generieke managers hebben en voor iemand die gewoon ergens GOED in wilde worden was geen traject. Ik werd totaal niet begrepen en besloot dus voor mijzelf te kiezen. De beste keuze in mijn carrière, ik ben mezelf gebleven, mijn kundigheid wordt bijzonder gewaardeerd en opdrachtgevers krijgen er veel voor terug.

  2. Mario je slaat de spijker op zijn kop. Er zijn heel veel voordelen aan zzp-schap, ook voor bedrijven die ze inhuren en zeker ook voor de BV Nederland. Vakbonden hebben niets met solidariteit van en voor arbeidskrachten, maar hooguit voor de belangen van hun vergrijzende achterban. Schandalig dat zij niet opkomen voor de vele zzp’ers die door reorganisaties/faillissementen ed niet bij de pakken zijn gaan neerzitten en als 50+-er zijn gaan werken voor hun geld en eigenwaarde, in plaats van af te wachten in een uitkeringssituatie of een werkgever, maar veelal uitzendbureau het weer tijdelijk met je wilt proberen. Zzp’ers zoeken kansen en bouwen een netwerk op, waardoor ze ook als de jaren groeien als zeer waardevolle aanvulling worden ingehuurd. En als er even geen passend werk is bij die opdrachtgever, dan is er meestal weer een andere opdrachtgever die tijdelijk versterking goed kan gebruiken. Een welkom mechanisme, wat in de traditionele werkgever/werknemer constructie vaak ontbeert.
    ZZP’ers laat u horen!

    • Dank Martijn!

      Je reactie laat zien hoe divers de ZZP-gemeenschap is en hoe flexibel een dergelijke oplossing is, voor de maatschappij en voor de mensen zelf. Als ik straks 55+ ben zal een werkgever mij niet zo snel meer een vast dienstverband aanbieden. Veel te risicovol dat ik uitval of iets dergelijks, dat begrijp ik volledig. Als ZZP-er loopt een onderneming veel minder risico en zo kan ik alsnog mijn diensten aan de man brengen. Iedereen blij zou je zeggen.

      Ik heb het idee dat de vakbonden in gedachten nog leven in vroegere tijden. Ze lijken niet wakker geschud te kunnen worden door een veranderende wereld. Dat terwijl de wens van de vakbonden (in bredere zin) vaak averechts werkt, ook voor hun eigen achterban!

      • @ Mario: je bedoelt deze zin vast anders dan ik hem lees ‘ Als ik straks 55+ ben zal een werkgever mij niet zo snel meer een vast dienstverband aanbieden. Veel te risicovol dat ik uitval of iets dergelijks, dat begrijp ik volledig’. Vooral het laatste deel ‘dat begrijp ik volledig’ Nog steeds heerst het vooroordeel dat 55+-ers vaker zouden uitvallen, minder productief zouden zijn etc. Dit is echter nog nooit aangetoond. Sterker nog; de meeste 55+-ers zijn zelden ziek en hebben vaak nog een ander ‘arbeidsethos’ dan de jongere generatie. Ik ben al 20 jaar ZZP-er, ver boven de 55+ en in de afgelopen 20 jaar misschien 3 keer uitgevallen, dus de frase ‘dit begrijp ik volledig’ raakt in dit geval kant nog wal. Dat wilde ik maar even kwijt!

        • Bedankt voor je reactie. Zelf hoop ik ook als ik 55+ ben gewoon gezond en sterk te zijn. Maar ik begrijp dat werkgevers bepaalde keuzes maken, het is aan mij om te laten zien dat het vooroordeel in veel gevallen niet klopt. Ik kan me heel goed voorstellen dat in bepaalde beroepen een 55+-er juist productiever kan zijn. Toch is het wel degelijk zo dat als 55+ers uitvallen dat ze dan gemiddeld genomen langer uitvallen, daar zijn voldoende onderzoeken over te vinden (bijvoorbeeld NEO 2023). Dit is ook helemaal niet gek en geen verwijt, het lichaam heeft op oudere leeftijd gewoon langer nodig om te herstellen. Dat “begrijp ik volledig” is een reflectie van mij op de realiteit, ook als jij en ik sterk genoeg zijn, de realiteit is dat werkgevers hier anders naar kijken. Daar kunnen we ons tegen blijven verzetten, maar als ZZP-er loopt een opdrachtgever gewoon niet hetzelfde risico.

          Qua arbeidsethos kan ik echt wel met je meekomen. In mijn werkomgeving constateer ik ook dat de jongere generatie een andere kijk heeft op arbeid.

          Overigens zie ik in mijn omgeving dat ZZP-ers minder vaak uitvallen en langer doorgaan, iets met arbeidsethos? Volgens mij is dat exact hoe je jezelf omschrijft 20 jaar ZZP-er en pas 3 keer uitgevallen. Veel mensen doen je dat niet na!

    • Dag Arjan!

      Bedank voor je reactie.

      Het treurige is dat ikzelf mijn werk ook in andere landen kan doen, ik zou de boel kunnen ontvluchten en de boel de boel laten. Maar net wat je zegt, ontzettend veel mensen kunnen dat niet en dat zijn straks schrijnende gevallen. We mogen dit niet laten gebeuren, maar onze politiek is er gewoon niet mee bezig.

  3. het wordt minimaal aangetipt en verdwijnt steends weer snel maar een belangrijke factor in deze is wederom Europa, oud minister Kaag heeft met haar zgn herstel en veerkrachtplan hervorming van onze arbeidsmarkt, lees terug forceren in de staat van 1900, toegezegd op te treden tegen teveel zelfstandigen, flexibele arbeid etc. Hieraan vasthangend het afbouwen van de zelfstandigenaftrek, het afschaffen van de vrijstelling BPM, en nog enkele demotiverende maatregelen om mensen te ontmoedigen. Hiervoor krijgen wij en gedeeltes 5,6 miljard vanuit het corona herstelfonds uitgekeerd. Een deel gaan we al niet meer krijgen omdat het rekeningrijden, wat ook was toegezegd, voorlopig niet van de grond komt.

    Het gaat net als met de boeren, eerst hadden we gewoon hardwerkende boeren, tot iemand met een stikstofkaart wapperde en vervolgens begon de polarisatie. Nu worden ZZPers gezien als profiteurs en uitbuiters, wederom polarisatie.

    Het is vreselijk om aan te zien, zo onterecht en zo schadelijk voor de economie, zo schokkend weinig kennis en daadkracht bij de overheid. Drama na drama voltrekt zich, crisis op crisis. Meest recente voorbeeld: De Jonge met zijn huurwet.

    Met de handhaving zie ik tevens het gevaar van een volgende toeslag affaire opdoemen.

    Soms ben ik blij dat ik over een paar jaar kan stoppen, hoewel ik mijn werk nog zo leuk vind wordt ik langzamerhand depressief van hoe ondernemers in Nederland worden mishandeld.

    • Dag Monique!

      Bedankt voor je reactie. Het klopt inderdaad dat Nederland een aantal toezeggingen aan de EU heeft moeten doen om een deel van het herstelfonds uitgekeerd te krijgen. Ook het nieuwe pensioenstelsel valt daaronder. Bittere tijden zijn het, maar laten we als ZZP-ers standhouden en ons verzetten. Ik heb enorm veel vertrouwen in deze enorm grote groep.

      Onze overheid past een kleiner takenpakket waardoor mensen weer meer autonomie kunnen krijgen over hun eigen leven. Het tegenovergestelde zien we gebeuren, de overheid neemt steeds meer de regie in handen en we zien inderdaad met bijvoorbeeld het toeslagenschandaal waar dat toe kan leiden.

  4. Eens met de visie op de ZZP.
    Het is wel belangrijk om collectieve waarden als AOV, pensioenopbouw tot een bepaald minimum verplicht bij te verzekeren voor ZZP’ers. Vooral aan de onderkant van de arbeidsmarkt wordt daarmee ellende voorkomen. Voorts is handhaving aan de onderzijde op juist hanteren van de wetgeving en misbruik door opdrachtgevers van belang.

    • Dank voor je reactie.

      Ik begrijp dat je wil voorkomen dat mensen ooit in de problemen komen doordat ze bepaalde risico’s niet goed hebben ingeschat. Dat is op zich natuurlijk een nobel streven, maar vraagt dat niet in de basis eerst voor een betere vorm van voorlichting en educatie?

      Pensioen opbouw verplichten middels een pensioenfonds of iets dergelijks vind ik een slecht idee. Het probleem dat ik zie met dergelijke zaken verplichten is dat het ten koste gaat van vrijheid, ik moet er niet aan denken om afhankelijk te zijn van een pensioenfonds bij een van de grote jongens, waar de directeur grote zakken geld opstrijkt, beïnvloedbaar is door politiek wensdenken en het rendement als gevolg daarvan bijzonder tegenvalt. Mijn persoonlijke rendement is een stuk hoger, zonder dat ik daar echt veel moeite voor hoef te doen. Het sturen op verplichte pensioen voorzieningen gaat onvermijdelijk gepaard met strenge regulering en weinig keuzevrijheid. Ik vraag me dan altijd af waarom een overheid beter zou weten wat ik (later) nodig zou hebben. Ik vind het overigens prima als dat soort pensioenfondsen er zijn en dat ZZP-ers daar uit vrije wil gebruik van maken.

      Als we arbeidsongeschiktheid willen verzekeren, dan zie ik dat liever op een vrije manier. Prima als er een hele sobere basisvoorziening is die middels IB wordt gefinancierd, daar kan ik nog in meekomen, maar mij een commerciële AOV verplichten en dan ook nog beperken in mijn keuze, dat zie ik gewoon niet zitten. Hier zie ik liever een opt out uit het sobere basissysteem als mensen zelf een verzekering willen afsluiten, maar dan moet dat ook kunnen bij een buitenlandse aanbieder en zonder dat de Nederlandse overheid bepaalt wat mijn wachttijd zou moeten zijn. Ook hier geldt weer voor mij de vraag: waarom zou de overheid beter weten wat voor AOV op mij van toepassing is?

      Bottomline denk ik dat ZZP-ers een enorm heterogene groep vormen, daar past geen generieke oplossing waar deze overheid op aanstuurt.

      • Ik snap dat jij dat prima zelf kunt regelen. Ik pleit ook voor een minimum regeling tot een bepaald inkomen voor o.a. de AOV. Bij wie? Prima zelf regelen maar wel met verplichte acceptatie door verzekeraars. Zelf ruim 10 jaar zelfstandige. Ik werd bij de start geweigerd voor AOV omdat ik ooit een klein hartprobleempje had. Zonder acceptatieplicht kunnen alleen diegenen met een laag risicoprofiel zich verzekeren. Dat pleit voor een gereguleerd systeem door de overheid.

        • Ik ben het met je eens dat de huidige AOVs niet toereikend zijn. Wat mij betreft mag er een solide basis komen voor alle werkenden op gelijke wijze. Dan kun je middels een opt-out zelf iets regelen. Ik zie liever niet dat de overheid een “vrije” markt beïnvloed door eisen te stellen aan commerciële AOV aanbieders. Hoe vervelend het ook moge zijn dat de huidige AOVs ook voor mij onvoldoende zijn, regulering van overheidswege ben ik geen voorstander van. Zelf ben ik ook slecht verzekerbaar vanwege een medisch euvel dat ze gewoon in Nederland niet kunnen diagnosticeren.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *